Już po raz kolejny mieliśmy okazję gościć w pobliskim Domu Pomocy Społecznej w Niemojowicach. 23 października, dzień po rocznicy wyboru Karola Wojtyły na papieża i liturgicznym wspomnieniu Jana Pawła II, młodzież z naszego gimnazjum pod opieką pani Beaty Dybalskiej i pani Sabiny Kubiszewskiej wystąpiła z krótkim programem artystycznym. Program przygotowywany został pod kierunkiem księdza Damiana Drabikowskiego, który jednak nie mógł nam towarzyszyć.
Dekoracje zostały przygotowane specjalnie na nasz występ przez panie pracujące w Domu Pomocy Społecznej.
Występ rozpoczęła Wiktoria Korecka, która zagrała na skrzypcach utwór „Barka”. Następnie czterej narratorzy w składzie: Magdalena Bugała, Natalia Brzozowicz, Erwin Miśkiewicz i Tomasz Białecki przybliżyli wszystkim życie i działalność papieża Jana Pawła II.
W przerwach pomiędzy tekstami dziewczęta z klasy IIb –Sylwia Podgrodzka, Weronika Fornal i Dominika Ciszek przy akompaniamencie gitar śpiewały pieśni związane z Ojcem Świętym. Magdalena Bugała zagrała na skrzypcach utwór pt. „Abba Ojcze”.
Na zakończenie wszyscy zaśpiewali piosenkę „Jestem rybakiem Pana”, urozmaicając swój występ elementami choreografii, która niewątpliwie rozweseliła publiczność.
Po zakończeniu przedstawienia nasi młodzi aktorzy zostali nagrodzeni gromkimi brawami. Na wszystkich uczestników występu czekał drobny poczęstunek, przygotowany przez pracowników DPS
środa, 23 października 2013
poniedziałek, 27 maja 2013
Deszczowa majówka w DPS
Na zaproszenie Dyrekcji i pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej młodzież z naszego Szkolnego Koła
Wolontariatu udała się z wizytą do Niemojowic. Długo planowany wyjazd, mający
być połączeniem majówki i obchodów Dnia Matki chciała nam popsuć pogoda, ale
nic z tego. Pełni zapału, troszeczkę tylko ostudzonego zimnymi kroplami deszczu
za szybą naszego szkolnego autobusu, zastanawialiśmy się, jak tym razem przyjmą
nas nasi nowi znajomi.
Byliśmy już z gościnnymi występami z okazji Dnia Babci i Dziadka, a także z okazji Dnia
Kobiet i powiedzieć, że byliśmy zadowoleni, to za mało. I chyba obie strony myślą
podobnie. My dajemy pensjonariuszom nasz czas, talent, młodzieńczą energię (też
chciałabym się pod tym podpisać ;o)) a oni nam odwdzięczają się uśmiechem,
miłym słowem, często łzami i zawsze upominkami w postaci swoich prac
plastycznych. I tym razem było podobnie, tylko trochę więcej łez… ale łez
szczęścia oczywiście.
Młodzież przygotowana przez
panią Elizę Nawrocką i panią Grażynę Doniec przedstawiła montaż słowno–muzyczny „Dla
Ciebie, Mamo”. Przepiękne wiersze przeplatane piosenkami w wykonaniu Patrycji i
Klaudii wprowadziły wszystkich zgromadzonych w melancholijny nastrój.
Podczas
gdy przewidziany na naszą majówkę grill stał samotnie na dworze, my w tym
czasie przygotowywaliśmy się do kolejnego występu. Kiedy wreszcie
spałaszowaliśmy wszystkie pyszności, kiełbaski, kaszaneczki, sałatki i słodkie
rogaliki, przyszedł czas na wspólne śpiewanie przy akompaniamencie gitar Moniki
i Pawła. Trochę stremowani, przed tak licznie zgromadzoną publicznością, powoli rozgrzewaliśmy do wspólnej zabawy. Było więc i wspólne śpiewanie, i taniec, i wreszcie na koniec wspólny pociąg długimi korytarzami DPS-u. Gdy zdyszani wpadliśmy na stołówkę okazało się, że musimy szybko się pożegnać, żeby zdążyć na autobus.
i Pawła. Trochę stremowani, przed tak licznie zgromadzoną publicznością, powoli rozgrzewaliśmy do wspólnej zabawy. Było więc i wspólne śpiewanie, i taniec, i wreszcie na koniec wspólny pociąg długimi korytarzami DPS-u. Gdy zdyszani wpadliśmy na stołówkę okazało się, że musimy szybko się pożegnać, żeby zdążyć na autobus.
Na koniec jeszcze gorące
podziękowania dla młodzieży, oczywiście drobny upominek, i już myśleliśmy, że
to koniec wrażeń, kiedy jedna z mieszkanek wystąpiła na środek sali,
zapraszając do siebie panią dyrektor DPS-u Renatę Konecką. I w tym momencie
chyba niejednemu zakręciła się łezka w oku. Mieszkańcy chcieli podziękować za
trud, za serce, za wspaniałą opiekę najlepszej
z Mam, swojej pani Dyrektor, która stała wzruszona i słuchała życzeń płynących prosto z serca. Właśnie takie chwile sprawiają, że wiem, że warto poświęcać swój czas, by dać innym radość i móc ją z nimi dzielić. Bogatsi o nowe doświadczenia wyruszyliśmy w drogę powrotną do domu. Dwie z naszych koleżanek Karolina
i Patrycja zostały jeszcze by w spokoju porozmawiać z mieszkańcami, podzielić się wrażeniami, i najważniejsze … by po prostu być...
z Mam, swojej pani Dyrektor, która stała wzruszona i słuchała życzeń płynących prosto z serca. Właśnie takie chwile sprawiają, że wiem, że warto poświęcać swój czas, by dać innym radość i móc ją z nimi dzielić. Bogatsi o nowe doświadczenia wyruszyliśmy w drogę powrotną do domu. Dwie z naszych koleżanek Karolina
i Patrycja zostały jeszcze by w spokoju porozmawiać z mieszkańcami, podzielić się wrażeniami, i najważniejsze … by po prostu być...
Udział wzięli
Dominika Ciszek i Natalia
Brzozowicz z Ib,
Alicja Jończyk, Patrycja Sapelecka,
Patrycja Gorycza, Klaudia Ciach, Aleksandra Słodkowska, Joanna Salamaga,
Karolina Wieczorek,
Małgorzata Leśniewska z III a,
Małgorzata Leśniewska z III a,
Aleksandra Mamrot, Monika
Piwowarczyk, Justyna Brzozowicz, Ewelina Wolska, Kamila Brzeska, Karolina Ruszkiewicz,
Paweł
Aleksandrowicz, Kacper Król z IIIc
pod opieką pani Beaty Dybalskiej.
wtorek, 30 kwietnia 2013
Zbiórka funduszy
W dniach 26-27 oraz 29-30 kwietniu
2013 roku
braliśmy udział w zbiórce na cele statutowe Fundacji "Ostoja". Wolontariusze pod opieką nauczycieli gimnazjum zbierali w supermarkecie Lewiatan pieniążki na realizację zadań własnych fundacji.
braliśmy udział w zbiórce na cele statutowe Fundacji "Ostoja". Wolontariusze pod opieką nauczycieli gimnazjum zbierali w supermarkecie Lewiatan pieniążki na realizację zadań własnych fundacji.
A oto nasi dzielni wolontariusze:
Agata Bielecka, Paulina
Otwinowska, Anna Ciołkiewicz, Julita Gwiazda, Agata Kędziora, Paweł
Aleksandrowicz, Kacper Król, Natalia Brzozowicz, Dominika Ciszek, Aleksandra
Mamrot, Karolina Ruszkiewicz, Monika Piwowarczyk, Magdalena Grzybowska, Sylwia
Mądrala, Daria Stępień, Daria Jabłońska, Ewelina Wolska, Justyna Brzozowicz,
Paulina Wójcik, Karolina Kowalczyk, Ewelina Wójcik.
Opiekunowie młodzieży:
Beata Dybalska, Barbara
Jadwiga Kania, Ewa Spasińska, Agnieszka Róg, Adam Bociek, Małgorzata
Aleksandrowicz.
środa, 13 marca 2013
Kwiaty dla mieszkanek DPS
Znowu z niemałym opóźnieniem, ale udało się. Zawitaliśmy ponownie do Domu Pomocy Społecznej w Niemojowicach z przedstawieniem z okazji Dnia Kobiet. Tym razem naszą szkołę reprezentowała silna ekipa męska pod opieką pana Adama Boćka oraz pań Beaty Dybalskiej i Małgorzaty Aleksandrowicz. Panowie przygotowali występ artystyczny z lekkim przymrużeniem oka.
Imprezę poprowadzili Kacper Król i Bartek Wójcik. Po krótkim wstępie i powitaniu na scenę wyszła, a może raczej wyszedł, Paweł Aleksandrowicz, który zaprezentował utwór „Babę zesłał Bóg”. Wielkie zainteresowanie publiczności wzbudził nie tylko sam występ Pawła, ale też jego ekstrawagancki strój.
Niemałe zdumienie i salwy śmiechu wywołało pojawienie się kolejnych artystów, pary małżeńskiej w bieliźnie nocnej, okrytej jedynie kocykiem. W tych rolach mogliśmy zobaczyć Bartka Jędrzejczyka jako Lucynę, w bardzo twarzowych wałeczkach na głowie, oraz Roberta Krzywkowskiego, w roli Mirka, kochającego męża. Panowie prowadząc dialog damsko – męski na temat istotnych problemów z życia małżeńskiego, wprowadzili nas w doskonały nastrój.
Następnie scenę opanowała wschodząca gwiazda polskiej sceny muzycznej, nikomu nie znany wcześniej boysband „Gitary bez pary”, wykonując piosenkę, która królowała w latach 70 – tych ubiegłego stulecia „Takie ładne oczy”. W skład zespołu weszli Kacper Król, Marek Borończyk, Mateusz Zdun, a akompaniował im Tomek Białecki. Fanki były zachwycone, gdyby były młodsze, o te przyjmijmy kilkanaście lat, na pewno piszczały by z zachwytu, a tak chłopakom musiały wystarczyć gromkie brawa.
Uczymy się przez całe życie, to prawda, Panie otrzymały więc ciekawą lekcję – lekcję przyjmowania kwiatów. Janek Piekutowski, jako Renata i Piotrek Jędrzejczyk, jako Wacław, najpierw pokazali w humorystyczny sposób, jakie błędy kobiety zazwyczaj popełniają, kiedy dostają kwiaty, a potem przedstawili, jak powinna wyglądać sytuacja idealna. A więc pełen zachwyt, wielkie „Och, jakie piękne”, rzucamy się na szyję ukochanemu i mamy pełną gwarancję, że wkrótce znów do nas zawita z bukiecikiem róż. Jakie to proste, prawda?
A, że o kobietach ciągle mowa, Panowie postanowili przybliżyć publiczności kobiecą naturę cytując aforyzmy, o kobietach właśnie, z których najbardziej podoba mi się właśnie ten:
„Istotną wadą kobiet jest to, iż tracimy przez nie zbyt wiele czasu. Ale jest to najpiękniej stracony czas”.
Przyszła wreszcie pora na życzenia i kwiaty oczywiście, które Panowie złożyli na ręce przedstawicielki Pań mieszkających w Domu Pomocy Społecznej w Niemojowicach.
Na koniec Paweł Aleksandrowicz, przy akompaniamencie pana Adama Boćka i Tomka Białeckiego wykonał na saksofonie utwór Edyty Geppert „Szukaj mnie”. Jeszcze tylko upominki od mieszkańców, które możecie oglądać na naszym szkolnym korytarzu, pamiątkowe fotki w wykonaniu pani Gosi Aleksandrowicz i dobiegła końca nasza wizyta. Myślę, że zwłaszcza Paniom spodobały się występy chłopców odświętnie ubranych w garnitury i pod krawatem, w strojach w jakich nie ujrzymy ich na co dzień, a szkoda, wielka szkoda Panowie.
Jak zapowiadałam wcześniej staramy się podjąć stałą współpracę z Domem Pomocy Społecznej w Niemojowicach, nie tylko w dając gościnne występy, ale również w ramach wolontariatu. Zapraszam więc wszystkich chętnych do współpracy. Pomaganie nic nie kosztuje, a daje mnóstwo radości.
Beata Dybalska
Imprezę poprowadzili Kacper Król i Bartek Wójcik. Po krótkim wstępie i powitaniu na scenę wyszła, a może raczej wyszedł, Paweł Aleksandrowicz, który zaprezentował utwór „Babę zesłał Bóg”. Wielkie zainteresowanie publiczności wzbudził nie tylko sam występ Pawła, ale też jego ekstrawagancki strój.
Niemałe zdumienie i salwy śmiechu wywołało pojawienie się kolejnych artystów, pary małżeńskiej w bieliźnie nocnej, okrytej jedynie kocykiem. W tych rolach mogliśmy zobaczyć Bartka Jędrzejczyka jako Lucynę, w bardzo twarzowych wałeczkach na głowie, oraz Roberta Krzywkowskiego, w roli Mirka, kochającego męża. Panowie prowadząc dialog damsko – męski na temat istotnych problemów z życia małżeńskiego, wprowadzili nas w doskonały nastrój.
Następnie scenę opanowała wschodząca gwiazda polskiej sceny muzycznej, nikomu nie znany wcześniej boysband „Gitary bez pary”, wykonując piosenkę, która królowała w latach 70 – tych ubiegłego stulecia „Takie ładne oczy”. W skład zespołu weszli Kacper Król, Marek Borończyk, Mateusz Zdun, a akompaniował im Tomek Białecki. Fanki były zachwycone, gdyby były młodsze, o te przyjmijmy kilkanaście lat, na pewno piszczały by z zachwytu, a tak chłopakom musiały wystarczyć gromkie brawa.
Uczymy się przez całe życie, to prawda, Panie otrzymały więc ciekawą lekcję – lekcję przyjmowania kwiatów. Janek Piekutowski, jako Renata i Piotrek Jędrzejczyk, jako Wacław, najpierw pokazali w humorystyczny sposób, jakie błędy kobiety zazwyczaj popełniają, kiedy dostają kwiaty, a potem przedstawili, jak powinna wyglądać sytuacja idealna. A więc pełen zachwyt, wielkie „Och, jakie piękne”, rzucamy się na szyję ukochanemu i mamy pełną gwarancję, że wkrótce znów do nas zawita z bukiecikiem róż. Jakie to proste, prawda?
A, że o kobietach ciągle mowa, Panowie postanowili przybliżyć publiczności kobiecą naturę cytując aforyzmy, o kobietach właśnie, z których najbardziej podoba mi się właśnie ten:
„Istotną wadą kobiet jest to, iż tracimy przez nie zbyt wiele czasu. Ale jest to najpiękniej stracony czas”.
Przyszła wreszcie pora na życzenia i kwiaty oczywiście, które Panowie złożyli na ręce przedstawicielki Pań mieszkających w Domu Pomocy Społecznej w Niemojowicach.
Na koniec Paweł Aleksandrowicz, przy akompaniamencie pana Adama Boćka i Tomka Białeckiego wykonał na saksofonie utwór Edyty Geppert „Szukaj mnie”. Jeszcze tylko upominki od mieszkańców, które możecie oglądać na naszym szkolnym korytarzu, pamiątkowe fotki w wykonaniu pani Gosi Aleksandrowicz i dobiegła końca nasza wizyta. Myślę, że zwłaszcza Paniom spodobały się występy chłopców odświętnie ubranych w garnitury i pod krawatem, w strojach w jakich nie ujrzymy ich na co dzień, a szkoda, wielka szkoda Panowie.
Jak zapowiadałam wcześniej staramy się podjąć stałą współpracę z Domem Pomocy Społecznej w Niemojowicach, nie tylko w dając gościnne występy, ale również w ramach wolontariatu. Zapraszam więc wszystkich chętnych do współpracy. Pomaganie nic nie kosztuje, a daje mnóstwo radości.
Beata Dybalska
wtorek, 29 stycznia 2013
Z wizytą u naszych nowych sąsiadów
We wtorek 29
stycznia, nasza młodzież pod opieką pani Beaty Dybalskiej oraz pana Adama Boćka, gościła w nowo otwartym Domu
Pomocy Społecznej w Niemojowicach. Wizyta ta związana była z minionym niedawno
Dniem Babci i Dziadka.
Wszystkich zebranych przywitała towarzysząca nam pani
dyrektor Bogusława Wiaderna, która zwróciła uwagę na ogromne zaangażowanie
młodzieży w przygotowanie występu i wyraziła chęć dalszego uczestnictwa w tego
typu wydarzeniach. Następnie głos
zabrali młodzi, może troszeczkę stremowani przed tak dużą publicznością, ale
pełni zapału. Montaż słowno - muzyczny miał na celu nie tylko przekazanie
seniorom życzeń z okazji ich święta, ale przede wszystkim miał umilić im czas
przy dźwiękach piosenek z młodych lat
i słuchaniu poezji w wykonaniu młodszego pokolenia.
i słuchaniu poezji w wykonaniu młodszego pokolenia.
Przepiękne wykonanie piosenki Hanny Ordonówny „Na
pierwszy znak”, zupełnie nie znane dzisiejszej młodzieży, w wykonaniu Patrycji
Goryczy, niejednemu wycisnęło łezkę z oka. Wspólnie z Patrycją zaśpiewała
jeszcze Asia Salamaga, a Jadzia Godziątkowska solo zaprezentowała utwór „Nie liczę godzin i lat”.
Oprócz nich pięknie śpiewały i jeszcze wiersze recytowały Ola Cukrowska, Iza
Kłosek, Weronika Palus, Ola Woźniak i Kasia Sieroń z Ia, Karolina Wieczorek z
IIIa, Daria Jabłońska, Justyna Brzozowicz, Kamila Brzeska i Ewelina Wolska z
IIIc. Na gitarach przygrywali pan Adam Bociek razem z Moniką Piwowarczyk i
Pawłem Aleksandrowiczem z IIIc, a akompaniował im na keyboardzie Tomek Białecki
z Ia. Obsługą techniczną zajęli się Kacper Grodzicki i Dominik Lenart, a o pamiątkowe
zdjęcia zadbała Ola Mamrot, wszyscy z klasy IIIc.
Uff…, trochę nas było, co oczywiście osobiście mnie
bardzo cieszy. Na zakończenie młodzież wręczyła wszystkim własnoręcznie
wykonane biało – czerwone róże. Otrzymaliśmy gorące brawa i podziękowania od
kierownictwa DPS, jak i od samych pensjonariuszy, a także, w formie
podziękowania, kilka prac plastycznych, które mogliście oglądać na naszym
szkolnym korytarzu.
Po występie nasi uczniowie chętnie rozmawiali z
mieszkańcami DPS i pstrykali sobie pamiątkowe fotki. Na pełnych wrażeń młodych aktorów czekał
słodki poczęstunek i zwiedzanie całego obiektu, który zrobił na nich ogromne
wrażenie. Wszyscy obecni wyrazili chęć szybkiego powrotu z nowym repertuarem i nowymi pomysłami.
środa, 2 stycznia 2013
Początek działalności
Subskrybuj:
Posty (Atom)