Z wizytą u naszych nowych sąsiadów

We wtorek 29 stycznia, nasza młodzież pod opieką pani Beaty Dybalskiej oraz  pana Adama Boćka, gościła w nowo otwartym Domu Pomocy Społecznej  w Niemojowicach. Wizyta ta związana była z minionym niedawno Dniem Babci i Dziadka.

Wszystkich zebranych przywitała towarzysząca nam pani dyrektor Bogusława Wiaderna, która zwróciła uwagę na ogromne zaangażowanie młodzieży w przygotowanie występu i wyraziła chęć dalszego uczestnictwa w tego typu wydarzeniach.  Następnie głos zabrali młodzi, może troszeczkę stremowani przed tak dużą publicznością, ale pełni zapału. Montaż słowno - muzyczny miał na celu nie tylko przekazanie seniorom życzeń z okazji ich święta, ale przede wszystkim miał umilić im czas przy dźwiękach piosenek z młodych lat
i słuchaniu poezji w wykonaniu młodszego pokolenia.

Przepiękne wykonanie piosenki Hanny Ordonówny „Na pierwszy znak”, zupełnie nie znane dzisiejszej młodzieży, w wykonaniu Patrycji Goryczy, niejednemu wycisnęło łezkę z oka. Wspólnie z Patrycją zaśpiewała jeszcze Asia Salamaga, a Jadzia Godziątkowska solo zaprezentowała utwór „Nie liczę godzin i lat”. Oprócz nich pięknie śpiewały i jeszcze wiersze recytowały Ola Cukrowska, Iza Kłosek, Weronika Palus, Ola Woźniak i Kasia Sieroń z Ia, Karolina Wieczorek z IIIa, Daria Jabłońska, Justyna Brzozowicz, Kamila Brzeska i Ewelina Wolska z IIIc. Na gitarach przygrywali pan Adam Bociek razem z Moniką Piwowarczyk i Pawłem Aleksandrowiczem z IIIc, a akompaniował im na keyboardzie Tomek Białecki z Ia. Obsługą techniczną zajęli się Kacper Grodzicki i Dominik Lenart, a o pamiątkowe zdjęcia zadbała Ola Mamrot, wszyscy z klasy IIIc.

Uff…, trochę nas było, co oczywiście osobiście mnie bardzo cieszy. Na zakończenie młodzież wręczyła wszystkim własnoręcznie wykonane biało – czerwone róże. Otrzymaliśmy gorące brawa i podziękowania od kierownictwa DPS, jak i od samych pensjonariuszy, a także, w formie podziękowania, kilka prac plastycznych, które mogliście oglądać na naszym szkolnym korytarzu.

Po występie nasi uczniowie chętnie rozmawiali z mieszkańcami DPS i pstrykali sobie pamiątkowe fotki. Na pełnych wrażeń młodych aktorów czekał słodki poczęstunek i zwiedzanie całego obiektu, który zrobił na nich ogromne wrażenie. Wszyscy obecni wyrazili chęć szybkiego powrotu z nowym repertuarem i nowymi pomysłami.

Myślę, że warto było poświęcić swój czas, by przekonać się, że są blisko nas osoby, które mimo fachowej i godnej opieki, potrzebują także zainteresowania
i troski ze strony młodych ludzi, po to choćby, by poczuć, że są jeszcze komuś potrzebni.